ในวันสำคัญทางประวัติศาสตร์ของสาธารณรัฐยูกันดา ซึ่งเป็นวันที่ได้รับอิสรภาพจากบริเตนใหญ่ ธงประจำชาติถูกนำมาใช้ในประเทศ
คำอธิบายและสัดส่วนของธงชาติยูกันดา
ธงยูกันดามีรูปทรงสี่เหลี่ยมคลาสสิก ความยาวและความกว้างเป็นสัดส่วนกันในอัตราส่วน 3: 2 ธงชาติยูกันดาแบ่งออกเป็นหกแถบตามแนวนอน แถบด้านบนเป็นสีดำ ตามด้วยสีเหลืองสดใส และแถบที่สามเป็นสีแดง จากนั้นลำดับของการสลับลายจะทำซ้ำอีกครั้ง ตรงกลางผืนผ้า ที่ระยะห่างเท่ากันจากขอบผ้า ใช้แผ่นกลมสีขาวที่มีรูปนกซึ่งทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์ของประเทศ นี่คือนกกระเรียนมงกุฎตะวันออกซึ่งหันไปทางเพลา
สีบนธงยูกันดาเป็นแบบอย่างของธงประจำชาติของทวีปแอฟริกา แถบสีดำเป็นสัญลักษณ์ของสีผิวของชนเผ่าที่อาศัยอยู่ในรัฐ ทุ่งสีเหลืองบนธงคือดวงอาทิตย์ที่ร้อนระอุที่ทำให้ดินแดนยูกันดาและหัวใจของผู้คนอบอุ่น แถบสีแดงทำให้นึกถึงเลือดของผู้รักชาติที่แท้จริงของดินแดนของพวกเขา หลั่งไหลในสงครามแห่งการปลดปล่อย
ธงยูกันดาสามารถใช้ได้ทั้งเป็นธงประจำชาติและเป็นธงพลเรือนทั้งบนบกและในทะเล นอกจากนี้ยังเป็นทางการสำหรับกองทัพของประเทศ
มาตรฐานของประธานาธิบดียูกันดาแสดงให้เห็นเสื้อคลุมแขนของประเทศในทุ่งสีแดงสด สีของด้านล่างซึ่งมีแถบของธงประจำชาติยูกันดาซ้ำ
ประวัติธงชาติยูกันดา
ก่อนที่จะได้รับเอกราชจากการปกครองอาณานิคมของบริเตนใหญ่ในปี 2457 ธงของประเทศนั้นเป็นผ้าสีน้ำเงินรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ธงชาติบริเตนเป็นธงชาติบริเตนที่จัตุรัสบนที่เสาธง และทางด้านขวามีจานสีเหลืองที่มีรูปนกกระเรียนสวมมงกุฎ ซึ่งใช้เป็นเสื้อคลุมแขนของยูกันดาในปีนั้น ธงดังกล่าวเป็นแบบอย่างของสมบัติทั้งหมดในต่างประเทศของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
นกซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของยูกันดายังตั้งรกรากอยู่บนธงรุ่นแรก ซึ่งรับเป็นบุตรบุญธรรมหลังจากที่ประเทศได้รับการปกครองตนเองในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2505 ธงมีแถบแนวตั้งเท่ากันสามแถบ: สีเขียวอ่อนที่ขอบและสีน้ำเงินเข้มตรงกลาง พวกเขาถูกคั่นด้วยทุ่งสีเหลืองบาง ๆ และตรงกลางผ้ามีรูปนกกระเรียนมงกุฎทองยืนอยู่บนขาข้างหนึ่งและหันหน้าไปทางปล่อง
ในวันที่ 9 ตุลาคมของปีเดียวกัน ประเทศได้รับเอกราชครั้งสุดท้าย และธงที่นำมาใช้ในวันนั้นยังคงเป็นธงประจำชาติมาจนถึงทุกวันนี้